به گزارش پايگاه اطلاع رساني شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي در حاشیه بیست‌و ششمین نمایشگاه بین‌المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی ، معاون مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي گفت:  در اسناد بالادستي كشور مقرر شده است تا از خام‌فروشي پرهيز شود و در اين مسير بايد به سمت تكميل زنجيره‌هاي ارزش حركت شود، سود و ارزش افزوده در همين زنجيره‌هاي ارزش تعبيه شده است. ما مدت‌هاي مديدي در صنايع بالادستي دچار آفت خام فروشي بوده‌ايم كه اين امر زينبده شرايط امروز كشور نيست.

علی زيار افزود: اگرچه برخي محدوديت‌هاي بين‌المللي كشور در اين مسير موانعي ايجاد كرده است اما باتوجه به ظرفيت‌هايي كه در كشور وجود دارد و با عنايت به سرمايه منابع انساني و دانش فناوري رسوب كرده در كشور مي‌توان از اين گردنه‌ها عبور كرد .

به گفته وی باتوجه به برنامه‎ريزي كه در اسناد بالادستي چه در چشم انداز 20 ساله كشور و چه در برنامه‌هاي 5 ساله كشور تدوين شده است و براساس سياست‌هاي ابلاغي مقام معظم رهبري تاكيد بر پرهيز از خام فروشي بوده است.

زيار ادامه داد :  يكي از كانال‌هايي كه مي‌تواند تكميل زنجيره ارزش ايجاد كند ، موضوع پالايشگاه‌ها و پتروپالايشگاه‌ها است. هم‌اكنون در ابتداي مسير طراحي الگوهاي آن هستيم، امري كه بايد هوشمندانه و باتوجه به چشم انداز بازار مصرف در اينده انجام شود.

تنوع در سبد سوختی دنیا

معاون مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي ايران با اشاره به روش سنتي 110 ساله پالايشگاه در توليد سوخت گفت: بانگاهي سنتي از گذشته تاكنون توليد سوخت در پالايشگاه‌ها در دستور كار بوده و تمركز ساخت پالايشگاه‌ها براساس توليد فراورده‌هاي نفتي در مصرف سوخت در بخش حمل و نقل بوده است ، اين درحالي است كه براساس مطالعات كارشناسان اين روند تا چند سال آينده تغيير خواهد كرد.

زيار افزود: باتوجه به متنوع شدن سبد سوختي در دنيا و اضافه شدن سوخت‌هاي هيدروژني، سولار و ...  كه جايگزين سوخت‌هاي فسيلي مي‌شوند، كارشناسان معتقدند كه چند سال آينده روند فزاينده مصرف سوخت فسيلي روندي كاهشي خواهد داشت .

وي با اشاره به ذخاير هيدروكربوري موجود در كشور ادامه داد: باتوجه به جايگاه كشور درخصوص ذخاير نفت و گاز سوالي كه مطرح مي‌شود براين مبنا خواهد بود كه بايد چه روندي را در پيش بگيرد؟ آيا بايد همچنان سياست سوخت محوري را دنبال كند؟ قطع به يقين اين سياست نمي تواند به لحاظ سودآوري و بازار مصرف خيلي توجيه‌پذير باشد.

زيار تاكيد كرد: بنابراين بايد در اين شرايط تمهيداتي را به كار گرفت كه در تكميل زنجيره‌هاي ارزش طي دهه‌هاي آتي دچار مشكل نشد و در ادامه بتوان نيازهاي سال‌ها متمادي را در بازارهاي مصرف تامين كرد. بر این اساس موضوع تلفيق واحدهاي پالايشگاهي با پتروشيمي شكل گرفت.

وي اظهار داشت : در توسعه پتروپالايشگاه‌ها مي‌توان كشور را به عنوان تامين كننده انرژي و محصولات پايين دست در جايگاه شايسته خود قرار داد. اين درحالي است كه امروز پالايشگاه‌هاي ما باتوجه به ضريب پيچيديگي و الگوهاي پالايشي كه دارند تنها دربحث توليد سوخت فعال هستند.

بکارگیری الگوهای جدید با توجه به نگاه های بین المللی

به گفته او هرچند درحال حاضر باتوجه به نياز كشور توليد سوخت فزاينده خواهد بود ، اما ضروری است با توجه به نگاه‌هاي بين‌المللي كه دراقتصاد دنيا رخ خواهد داد ، ما هم جايگاه خود را در الگوهاي جديدي پالايشي تثبيت كنيم.

زيار اظهار كرد: در اين فرآيند بحثي به نام COTC وجود دارد كه مي‌توان در آن به سمتي حركت كرد كه نفت خام را در طراحي الگوهاي جديد به سمت كاهش توليد سوخت و توليد بيشتر مواد شيميايي سوق داد. اين روال مي‌تواند درآينده جايگزين پالايشگاه‌هاي سوخت‌محور باشد  تا هم توازن توليد سوخت و مواد شيميايي را برقرار كند و هم‌ ميزان سودآوري را نسبت به الگوهاي فعلي ارتقاء دهد.

وي تصريح كرد: درحال حاضر پتروپالايشگاه‌هايي در مقياس‌هاي پايين تري در كشور وجود دارد ، مانند پالايشگاه آبادان و اراك كه با داشتن واحدهاي FCC و RFCC  حداكثر مي‌تواند ده درصد از هدف پتروپالايشگاه‌ها را تامين ‌كنند . اين ظرفيت در فرآيند COTC مي‌تواند تا 40 درصد افزايش منجر به ارتقاء پالايشگاه‌ها و افزايش ضريب پيچيدگي اين واحدهاي صنعتي شود .   

معاون مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي ايران خاطرنشان کرد : هم اكنون مي‌توان در پالايشگاه‌هاي موجود و در واحدهاي FCC و RFCC مواد شيميايي مانند پروپيلن توليد كرد و با ايجاد واحدهاي پايين دستي مي‌توان به توليد آروماتيك‌ها و الفين‌ها رسيد كه سرانجام خوراك واحدهاي پتروشيميايي را تامين و به تكميل زنجيره ارزش مي‌انجامد.